koniugować

koniugować
koniugować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, koniugowaćguję, koniugowaćguje, koniugowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}biol {{/stl_8}}{{stl_7}}'łączyć się w koniugacji' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'odmieniać czasowniki przez osoby, liczby, czasy, tryby i strony' <łac.> {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • koniugować — ndk IV, koniugowaćguję, koniugowaćgujesz, koniugowaćguj, koniugowaćował, koniugowaćowany 1. biol. «łączyć się w koniugacji» 2. jęz. «odmieniać czasowniki przez osoby, czasy, tryby, strony i liczby» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • koniugowanie — n I rzecz. od koniugować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”